Rak bakteryjny drzew owocowych (Pseudomonas syringae pv. syringae)
Bakteriozy, czyli choroby pochodzenia bakteryjnego należą do głównych czynników zagrażających produkcji gruszek we wszystkich rejonach uprawy tego gatunku drzew owocowych – czytamy w komunikacie Facebook SYMBIOZ.
W literaturze bakteria Erwinia amylovora (sprawca zarazy ogniowej) jest opisywana jako pierwsza rozpoznana bakterioza roślin. Choroba powszechnie występująca we wszystkich rejonach sadowniczych Polski jednak negatywny wpływ warunków środowiskowych w okresie zimowym na przeżywalność bakterii zimujących w tkankach roślin decyduje o zmiennej aktywności tej choroby w danym sezonie.
Obecnie uwaga sadowników powinna być zwrócona na inną chorobę bakteryjną,
której sprawca (bakteria Pseudomonas syringae) jest mniej podatny na niekorzystne czynniki pogodowe w okresie zimowym i stanowi duże zagrożenie w czasie chłodniejszej pogody w szczególności przed, w trakcie i tuż po kwitnieniu grusz.
Bakteria Pseudomonas syringae zimuje w pąkach, śladach poliściowych oraz na pograniczu zrakowaceń na pniach, gałęziach czy konarach. W sezonie wegetacyjnym bakterie wnikają do tkanek poprzez naturalne otwory (szparki, przetchlinki, miodniki) oraz poprzez miejsca zranienia.
Obecność bakterii w pąkach decyduje o wysokim potencjale infekcyjnym szczególnie w obliczu spadków temperatury powietrza w okolicy zera stopni Celsjusza. Cechą charakterystyczną w fizjologii sprawcy raka bakteryjnego jest zdolność do tworzenia ośrodków krystalizacji lodu. Bakterie produkują specyficzne białka, które powodują krystalizację lodu w komórkach roślinnych. Powstające lodowe kryształy uszkadzają tkanki roślinne tworząc miejsca, przez które bakterie są zasysane do ich wnętrza. Jeśli niskie temperatury powietrza wystąpią w okresie kwitnienia może dojść do zjawiska masowego zamierania kwiatów określanego mianem „blossom blast”.
W okresie wiosennym należy skierować działania ochronne na ograniczanie populacji bakterii na powierzchni tkanek roślinnych. W tym celu stosowane są preparaty miedziowe wykazujące aktywność bakteriostatyczną (hamującą wzrost kolonii i namnażanie się bakterii).
Zabiegi powinny być skorelowane z warunkami pogodowymi i tempem wegetacji. Chłodniejsza wiosna spowalnia proces otwierania się pąków na drzewach co utrudnia dotarcia cieczy roboczej do miejsc, w których zimują bakterie Pseudomonas syringae. Dlatego częstotliwość aplikacji preparatami miedziowymi w tym sezonie powinna być większa.
autor: CBS Symbioz
źródło:
