Porzeczka czarna jest gatunkiem, który ze względu na swoje właściwości prozdrowotne jest chętnie uprawiana w wielu krajach. W Unii Europejskiej Polska jest wiodącym liderem w produkcji, a na rynku światowym jako producent zajmuje drugie miejsce. W uprawie porzeczki czarnej bardzo ważna jest odpowiednia ochrona przed szkodnikami, która przy nieodpowiednim monitoringu i zwalczaniu może doprowadzić do znacznego obniżenia plonu i wyniszczenia krzewów na plantacji.
Jednym z najgroźniejszych szkodników zagrażających porzeczce jest przędziorek chmielowiec, który żeruje po spodniej stronie liści wysysając sok komórkowy. W wyniku żerowania dochodzi do zmniejszenia ilości chlorofilu i azotu w liściach, na których zaczynają pojawiać się białe plamki. Z czasem zaczynają one bieleć, liść zaczyna zasychać i opadać. Ponadto zaatakowane i uszkodzone przez przędziorki zawiązki kwiatów i owoców opadają, co przyczynia się do znacznej redukcji plonu.
W związku z powyższym należy przez cały sezon, co dwa tygodnie przeprowadzać lustrację. Monitoring polega na przeglądaniu spodniej strony około 200 liści z losowo wybranych roślin oraz liczeniu znajdujących się na nich przędziorków (stadiów ruchomych). Otrzymaną liczbę dzieli się przez ilość badanych liści. Progiem zagrożenia jest wystąpienie 1-2 szkodników na liściu w okresie przed kwitnieniem, 3 przędziorków w okresie po kwitnieniu do zbioru owoców i 5 roztoczy po zbiorze. W momencie osiągnięcia wartości progowej zasadne jest zastosowanie odpowiedniej ochrony pamiętając, że zbyt częste zabiegi mogą powodować gromadzenie się w owocach pozostałości środków ochrony, doprowadzać do zanieczyszczenia środowiska oraz redukcji naturalnych wrogów. Należy pamiętać o rotacyjnym stosowaniu środków ochrony roślin zawierających różne substancje aktywne. Jest to szczególnie ważne, ponieważ omawiane roztocza cechuje duża płodność i krótki cykl rozwojowy doprowadzając do selekcji ras odpornych.
 |
 |
Do ochrony porzeczki czarnej można zastosować środki, których substancją aktywną jest mibelmektyna np. Koromite 10 EC lub Mibeknock 10 EC. Są to środki kontaktowe i żołądkowe, które działają powierzchniowo i wgłębnie na wszystkie stadia rozwojowe roztoczy. Można wykonać do 2 oprysków w sezonie w okresie przed kwitnieniem i/lub po zbiorze. Do kolejnych związków należą Movento 100 SC stosowany raz w sezonie, po kwitnieniu od początku rozwoju owoców do zaawansowanego ich dojrzewania oraz Ortus 100 SC, który dodatkowo można stosować w okresie przed kwitnieniem. Wymienione środki zawierają w swoim składzie fenpiroksymat, który działa kontaktowo i żołądkowo. Na roślinie działa powierzchniowo i zwalcza wszystkie ruchome stadia rozwojowe przędziorków. Do środków kontaktowych należą również Limocide i Pesticol na bazie olejku pomarańczowego, które można stosować dwa razy w sezonie przed kwitnieniem do końca fazy rozwoju kwiatostanu oraz po kwitnieniu na początku opadania owoców. W okresie po kwitnieniu i po zbiorze można wspomóc ochronę preparatami działającymi mechanicznie i fizycznie (Afik, AgriTrap, Emulpar 940 EC, K- Pak, Next Pro, Siltac EC). Należy pamiętać o dokładnym pokryciu preparatem chronionej powierzchni, ponieważ dzięki swoim właściwościom doprowadzają do unieruchomienia lub zaduszenia szkodnika, doprowadzając w konsekwencji do ograniczenia liczebność populacji.
autor: Florentyna Bara
źródło: ŚODR Modliszewice
