Chociaż w porównaniu z innymi sektorami rolnictwa pszczelarstwo wydaje się niewielkim sektorem, pełni ważną rolę: poza dostarczaniem miodu i innych produktów pszczelich przyczynia się ono do zapylania upraw, owoców, dziko rosnących roślin itp. W ramach wspólnej polityki rolnej (WPR) dostępnych jest kilka narzędzi umożliwiających wsparcie sektora pszczelarskiego – jednym z nich są programy pszczelarskie określone w rozporządzeniu (UE) nr 1308/20131 (rozporządzenie o wspólnej organizacji rynków produktów rolnych).
Programy pszczelarskie są współfinansowane ze środków Unii Europejskiej na poziomie 50 % i trwają trzy lata. Programy te są dobrowolne, ale na ich wprowadzenie zdecydowały się wszystkie państwa członkowskie, co świadczy o dużym zainteresowaniu tych państw oraz istotnych potrzebach tego sektora.
Dane liczbowe przekazane w odniesieniu do programów na lata 2020–2022 wskazują, że w UE znajdowało się około 17,5 mln uli, którymi zajmowało się 650 000 pszczelarzy. Podczas realizacji programów w latach 2017–2019 liczba pszczelarzy wzrosła w porównaniu z tą przedstawioną w powiadomieniu otrzymanym w 2016 r. Należy jednak zwrócić uwagę na to, że brak jest zharmonizowanej metody definiowania pszczelarzy i sposobu szacowania liczby pszczelarzy, oraz że zmiany tej liczby niekoniecznie odzwierciedlają ogólną tendencję w tym sektorze.
Wykres 1: Liczba pszczelarzy
W 2018 r. w sektorze wyprodukowano 280 000 ton miodu, co uczyniło UE drugim pod względem wielkości producentem miodu po Chinach (550 000 ton10). Od 2014 r., gdy produkcja UE wynosiła 240 000 ton, nastąpił jej wzrost o 16 %; UE w dalszym ciągu nie produkuje jednak wystarczającej ilości miodu, aby pokryć konsumpcję na swoim terytorium. W 2018 r. wskaźnik samowystarczalności11 wynosił około 60 %, co odpowiada mniej więcej poziomom z 2015 r. Głównym dostawcą przywożonego miodu są Chiny (40 % przywozu), a następnie Ukraina (20 % przywozu).
Ceny miodu różnią się wbardzo dużym stopniu między państwami członkowskimi, w zależności od jego jakości i punktów sprzedaży. W 2018 r. średnia unijna cena za miód wielokwiatowy w miejscu produkcji wynosiła 6,46 EUR/kg. W większości państw członkowskich cena jest niższa przy sprzedaży hurtowej u hurtowników, w przypadku której w 2018 r. średnia unijna cena wyniosła 3,79 EUR/kg.
UE jest samowystarczalna pod względem produkcji miodu tylko w 60 %. W 2018 r. przywóz miodu do UE wyniósł 208 000 ton, a jego wartość całkowita wyniosła 452 mln EUR. UE jest największym na świecie importerem miodu, a Chiny są jego największym dostawcą. Przywóz do UE z Chin zmniejszył się jednak z blisko 100 000 ton w 2015 r. do 80 000 ton w 2018 r.12 W tym samym okresie przywóz z Ukrainy, drugiego pod względem wielkości dostawcy, wzrósł z 20 000 do 41 000 ton, a przywóz z Argentyny i Meksyku, które są na trzecim i czwartym miejscu pod względem wielkości dostaw, pozostał na poziomie odpowiednio 25 000 i 20 000 ton.
We wniosku dotyczącym wspólnej polityki rolnej po 2020 r. Komisja UE proponuje przeniesienie programów pszczelarskich z rozporządzenia o wspólnej organizacji rynków produktów rolnych do rozporządzenia w sprawie planu strategicznego WPR22. Takie działanie zwiększy widoczność sektora pszczelarskiego i zapewni uwzględnienie jego wkładu w realizację ogólnych celów wspólnej polityki rolnej.
We wniosku przewiduje się również zwiększenie puli środków finansowych na programy pszczelarskie do 60 mln EUR rocznie. Oznacza to, że w siedmioletnim okresie obowiązywania przyszłej WPR sektor ma dostęp do unijnych środków finansowych i wkładów państw członkowskich o łącznej wartości 840 mln EUR. Kolejną zmianą wprowadzoną na mocy wniosku jest określenie w akcie podstawowym wysokości rocznego finansowania programów pszczelarskich państw członkowskich.
całość oraz źródło: http://www.krir.pl/files/COM1911109.pdf
Praktyczne porady co musisz wiedzieć o murarce ogrodowej przed sezonem zimowym!
