Walka z parchem jabłoni: Najczęściej popełniane błędy sadowników

Walka z parchem na przestrzeni 70tych i 80tych lata opierała się na substancji bezimidazelowej, zbyt częste użytkowanie substancji spowodowało wycofanie jej z rynku.  Lata 80-te to czas kiedy zaczęliśmy używać substancje dodynowe i  tiarozolowe a  od 1998 roku  preparaty strobilurynowe.

Program Ochrony Roślin już wtedy został stworzony w oparciu  przez komitet odporności fungicydów, insektycydów i herbicydów aby substancje nie tworzyły odporności.

Wysokie ryzyko wystąpienia odporności preparaty:

fenyloamidowe, benzimidazolowe, strobilurynowe

Średnie ryzyko wystąpienia odporności preparaty:

SDHI, dikarboksynowe, pirymidynowe, anilinopirymidowe, trazolowe

Niskie ryzyko wystąpienia odporności preparaty:

fenylopirolowe, hydroksyanilidowe, pyrazole, iminoacetylomocznikowe, miedziowe, siarkowe, fosforowe.

Należy mieć na uwadze, iż z preparatów można korzystać ale pamiętając o ryzyku odporności. Niepokojące wciąż pozostają te gospodarstwa, które zostają zakładane przez sadowników bez wiedzy o stosowaniu środków ochrony roślin.

Najczęściej popełniane błędy przez sadowników:

• – złe terminy zabiegów;

• – zły dobór preparatów ;

• – złe warunki pogodowe podczas wykonywania zabiegów;

• – źle przygotowany sprzęt do zabiegu;

• – złe dawki preparatów.

Odnośnie parcha jabłoni i stacji diagnozujących w poszczególnych regionach Polski należy pamiętajmy iż, informacja dla danego regionu nie koniecznie może być wiarygodna ponieważ wysiew może nastąpić np. 2 km od stacji diagnozującej, która podała informację. Minusem również jest fakt gdy sady są w jednym skupisku, niestety wtedy  pojawia się większa szansa form odpornych parcha jabłoni.

Odporności parcha jabłoni możemy podzielić na : proste, krzyżowe, wielokierunkowe, trwałe, nietrwałe.

W badaniach przeprowadzonych przez IO Skierniewice w latach 2011-2014 w ok. 500 sadach jabłoniowych wykazano:

• – w ponad 55% badanych sadów występowała odpornośc na preparaty dodynowe
•  – w około 30% sadów zanotowano odporność na preparaty strobilurynowe
• – w prawie 20% badanych sadów wykazano odproność na preparaty anilinopirymidynowe

Gdy zostanie stwierdzona odporność w sadzie na poziomie wysokim lub bardzo wysokim należy koniecznie zaprzestać stosowania substancji z grupy środków i zastąpić ją innym fungicydem.

Gdy zostanie zdiagnozowana odporność w sadzie na poziomie niskim  bądź średnim w danym sadzie należy  ograniczyć  stosowania środka chemicznego z danej grupy chemicznej.

Materiał opracowany przez Izabele Kaczorowską w oparciu o wykład Dr. hab. Jacka  Nawrockiego z Katedry Ochrony Roślin UR w Krakowie. Wyniki badań oraz informację zostały zaczerpnięte z Zakładu Fitosanitarnego IO w Skierniewicach, Instytutu Praktycznego Sadownictwa Kopana k. Tarczyna oraz Katedry Sadownictwa i Pszczelnictwa UR w Krakowie.

*Zdjęcia w artykule zostały użyczone od Instytutu Praktycznego Sadownictwa Kopana k. Tarczyna

**Ze środków ochrony roślin należy korzystać z zachowaniem bezpieczeństwa. Przed każdym użyciem przeczytaj informacje zamieszczone w etykiecie i informacje dotyczące produktu.Zwróć uwagę na zwroty wskazujące rodzaj zagrożenia oraz przestrzegaj środków bezpieczeństwa zamieszczonych w etykiecie.