Rośnie presja w zakresie ograniczenia hałasu na wsi, czy też zapachów pochodzących z produkcji rolniczej

Na terenach wiejskich zachodzą zmiany społeczne dotyczące m.in. struktury społeczno- gospodarczej, czy liczby gospodarstw rolnych. Z jednej strony następują procesy koncentracji i dezagraryzacji, coraz więcej mieszkańców wsi znajduje pracę poza gospodarstwem rolnym, z drugiej rośnie liczba mieszkańców obszarów wiejskich pochodzących z miast.

Warunki pracy na wsi są specyficzne, a prowadzenie działalności rolniczej może wywoływać pewne uciążliwości. Dodatkowo nierzadko również pojawiają się pewne konflikty wśród mieszkańców terenów wiejskich: rośnie presja w zakresie ograniczenia skali hałasu w dni wolne czy w porach nocnych, czy też zapachów pochodzących z produkcji rolniczej. Pojawiają się także konflikty przestrzenne – spory i napięcia pojawiające się, gdy grunty przeznaczone na cele inne niż rolne (najczęściej pod budownictwo mieszkaniowe) stykają się z terenami przeznaczonymi na cele produkcji rolniczej.

Należy pamiętać o tym, że jedną z podstawowych funkcji obszarów wiejskich jest funkcja produkcyjna, umożliwiająca zapewnienie bezpieczeństwa żywnościowego kraju. Organy odpowiedzialne za planowanie przestrzenne i zagospodarowanie terenów, powinny w taki sposób kształtować przestrzeń na obszarach wiejskich, aby tworzyła ona harmonijną całość przy uwzględnieniu wszelkich uwarunkowań środowiskowych, kulturowych, społeczno- gospodarczych oraz estetycznych.

ROLNICZA PRZESTRZEŃ PRODUKCYJNA W PLANOWANIU PRZESTRZENNYM

Kształtowanie rolniczej przestrzeni produkcyjnej w procesie planowania przestrzennego to określenie sposobu użytkowania gruntów rolnych w konkretnych miejscach. Planowanie przestrzenne służy zapewnieniu racjonalnego gospodarowania ziemią rolną, rozwojowi obszarów wiejskich oraz ochronie działalności rolniczej na danym terenie. Pozwala również na zaplanowanie terenów dla rozwoju działalności rolniczej, zwłaszcza w zakresie chowu i hodowli zwierząt, poprzez przeznaczenie gruntów pod budowę lub rozbudowę budynków inwentarskich.

Właściwe planowanie przestrzenne przeciwdziała powstawaniu konfliktów społecznych i konfliktów przestrzennych, powstających na styku terenów o różnym przeznaczeniu. Za proces planowania przestrzennego w terenie odpowiada gmina. Często podnoszone przez środowisko deweloperów twierdzenie o braku w Polsce terenów przeznaczonych pod inwestycje, zwłaszcza mieszkaniowe, nie jest prawdziwe!

Zgodnie z informacją Najwyższej Izby Kontroli z 2012 r. ilość terenów przeznaczonych pod budownictwo mieszkaniowe w Polsce pozwoliłaby na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych 62 mln ludzi! Obecnie liczba ludności w Polsce wynosi 37 mln 563 tys. osób, zaś ilość gruntów przeznaczanych na cele mieszkaniowe stale rośnie.

Reforma planowania przestrzennego

W 2023 r. została uchwalona zmiana ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, której jednym z celów było ograniczenie rozprzestrzeniania się zabudowy nierolniczej na tereny do tego nieprzeznaczone.

Czy te rozwiązania są wystarczającym narzędziem dla ochrony rolniczej przestrzeni produkcyjnej?

Do tej pory gminy problematykę planowania przestrzennego na wsi traktowały marginalnie. Miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego były przygotowywane tylko wtedy, gdy zachodziła konieczność uzyskania zgody Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych na cele nierolnicze.

Plan ogólny wprowadza strefy planistyczne, w tym strefy związane z produkcją rolniczą, jednak nie wydaje się on wystarczający dla zapewnienia rozwoju rolnictwa. Zachodzi obawa, że po uchwaleniu planu ogólnego gminy w dalszym ciągu nie będą podejmować działań mających na celu poprawę efektów ekonomicznych i produkcyjnych działalności rolniczej.

MRiRW proponuje wprowadzenie do ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym obowiązku sporządzania przez gminy planów urządzeniowo-rolnych:

• charakteryzujących poszczególne elementy rolniczej przestrzeni produkcyjnej na obszarze objętym planem i ich wzajemne powiązania,
• zawierające szczegółowe propozycje dotyczące zagospodarowania terenów rolnych,
• tworzone w celu poprawy efektywności produkcji rolnej oraz warunków życia na wsi.

2. Plan urządzeniowo-rolny gminy powinien zawierać, w szczególności:

1. 1)  analizę istniejącego stanu rolniczej przestrzeni produkcyjnej;
2. 2)  wskazanie kierunków i możliwości zrównoważonego rozwoju obszarów wiejskich(rolniczej przestrzeni produkcyjnej), w tym:
   1. a)  wyznaczenie stref żywicielskich w celu zapewnienia bezpieczeństważywnościowego kraju,
   2. b)  określenie terenów rolniczych o wysokich wartościach produkcyjnych iprzyrodniczych,
   3. c)  wyznaczenie terenów wyłącznie dla produkcji rolniczej,
   4. d)  wyznaczenie terenów wymagających poprawy stosunków wodnych,
   5. e)  wyznaczenie obszarów, na których zasadne jest przeprowadzenie działańzwiększających retencję wodną
   6. f)  wyznaczenie terenów, które wymagają przeprowadzenia zabiegówprzeciwerozyjnych w celu zapobiegania degradacji gleb i pogorszeniu ich

      produkcyjności,

   7. g)  wskazanie terenów wymagających poprawy infrastruktury technicznej ispołecznej,
   8. h)  wskazanie obszarów rozwoju zabudowy.

Więcej:

Do pobrania
Funkcje​_produkcyjne​_wsi​_DOS​_i​_DNI​_08​_01​_2025.pdf 1.33MB

źródło:  www.gov.pl