Odłowienie popilii japońskiej (Popillia japonica Newman) na pułapkę feromonową w Holandii
W raporcie nt. nowych zagrożeń fitosanitarnych dla Polski nr 1 podano informację nt. rozmieszczenia geograficznego i żywicieli popili japońskiej. Szkodnik jest polifagiem żerującym na ok. 300 gatunkach roślin zielnych i zdrewniałych, wliczając w to drzewa i krzewy leśne, owocowe i ozdobne. W krajach Unii Europejskiej agrofag ten podlega obowiązkowi zwalczania. Gatunek ten występuje w Azji (Daleki Wschód) i Ameryce Północnej (Kanada, USA). W Europie notuje się go na Azorach, we Włoszech (Ticino Valley Natural Park), a w 2017 r. chrząszcze tego gatunku odłowiono na pułapkę feromonową w Szwajcarii, kilka kilometrów od stanowiska jego występowania we Włoszech.
Pierwsze wykrycie Bactrocera dorsalis (Hendel) we Włoszech i odłowienie tego gatunku w Austrii
Bactrocera doralis jest muchówką z rodziny nasionnicowatych (Tephritidae), która w krajach Unii Europejskiej podlega obowiązkowi zwalczania. Gatunek ten występuje w strefie klimatu tropikalnego i subtropikalnego w Afryce, Azji i na wyspach Oceanii. Jest polifagiem, który poraża różne drzewa owocowe, z zwłaszcza bananowca (Musa x paradisiaca), brzoskwinię zwyczajną (Prunus persica), cytrusy (Citrus spp.), mango indyjskie (Mangifera indica) i melonowca właściwego (Carica papaya Linnaeus). Żywicielami porażanymi w mniejszym stopniu są: grusza pospolita (Pyrus communis), jabłoń domowa (Malus domestica) i śliwa domowa (Prunus domestica). Do roślin żywicielskich zalicza się też warzywa psiankowate: oberżynę (Solanum melongena), paprykę (Capsicum spp.) i pomidory (Solanum lycopersicum). Larwy szkodnika rozwijają się w miąższu owoców roślin żywicielskich doprowadzając do jego uszkodzenia,
a w konsekwencji do szybkiego psucia się owoców.
W 2018 r. w trakcie urzędowych poszukiwań szkodnika prowadzonych z użyciem pułapek, zawierających eugenol metylowy jako atraktant, w regionie administracyjnym Kampania na południu Włoch, w dwóch stanowiskach odłowiono muchówki, które zidentyfikowano do gatunku Bactrocera dorsalis. Stanowiska te znajdowały w sąsiedztwie upraw roślin żywicielskich. Jak dotąd nie ustalono, w jaki sposób szkodnik przeniknął na terytorium Włoch. W bieżącym roku monitoring występowania szkodnika w tym kraju będzie prowadzony w szerszym zakresie, z użyciem różnych rodzajów pułapek.
W trakcie monitoringu występowania Ceratitis capitata na terenie Austrii, przy użyciu pułapek do odławiania ww. gatunku, odłowiono dorosłe muchówki Bactrocera dorsalis w stanowiskach zlokalizowanych w obrębie Wiednia. W poszczególnych latach odłowiono następującą liczbę owadów: 2014 r. – 1 szt., 2016 r. – 1 szt., 2018 r. – 7 szt. W trakcie poszukiwań szkodnika na obszarach rolniczych w pobliżu Wiednia nie stwierdzono uszkodzeń owoców, ani nie odłowiono muchówek na pułapki. Pozwala to przypuszczać, że szkodnik przeniknął do Austrii wraz z przesyłkami importowanych owoców, a dorosłe muchówki, które wyszły z bobówek zostały odłowione na pułapki.
W Polsce w przypadku przeniknięcia B. dorsalis na importowanych owocach istnieje prawdopodobieństwo jego rozwoju na drzewach owocowych (jabłonie, grusze, śliwy, brzoskwinie), oraz na warzywach psiankowatych. Przezimowanie szkodnika w gruncie w warunkach Polski jest mało prawdopodobne. Również organizacja ochrony roślin Austrii stoi na stanowisku, że warunki klimatyczne w Austrii uniemożliwiają zadomowienie się szkodnika. Natomiast, w przypadku znalezienia odpowiedniego żywiciela w uprawach pod osłonami rozwój B. dorsalis prawdopodobnie mógłby mieć miejsce bez większych przeszkód.
Działania zapobiegające zagrożeniu przenikania organizmów szkodliwych wraz z drewnianym materiałem opakowaniowym (DMO), towarzyszącym amunicji przewożonej do baz wojskowych ze Stanów Zjednoczonych do Europy
Ze Stanów Zjednoczonych do krajów Unii Europejskiej, wraz z transportami wojskowymi dostarczana jest m.in. amunicja, która często przewożona jest z użyciem drewnianego materiału opakowaniowego, takiego jak skrzynie, palety itp. Sprowadzanie amunicji, której towarzyszy DMO możliwe jest tylko przez wyznaczone porty na terenie Unii Europejskiej i nie ma wśród nich portów polskich.
Aby ograniczyć do minimum zagrożenie przeniknięcia powyższych agrofagów, do transportu amunicji do Europy strona amerykańska stosuje DMO, które ma ponad 10 lat, zostało poddane zabiegom z użyciem właściwego środka konserwującego oraz wysuszone, tak aby jego wilgotność wynosiła maksymalnie do 18%. Ponadto, przed wysyłką DMO jest składowane w zamkniętych pomieszczeniach, a przesyłki transportowane są w zamkniętych kontenerach lub środkach transportu pod całkowitym przykryciem. Zgodnie z wnioskami wynikającymi ze wspomnianego dokumentu, opracowanego przez USDA, działania te gwarantują, że przeniknięcie do Europy wyżej wymienionych agrofagów wraz z DMO wykorzystywanym do transportu amunicji jest „wysoce nieprawdopodobne”.
Express PRA przeprowadzone przez Julius Kűhn Institut, Niemcy (JKI, 2019) wskazało, że Tomato brown rugose fruit virus stwarza duże zagrożenie dla upraw pomidora i papryki w krajach Unii Europejskiej. W przypadku przeniknięcia do Polski, wirus ten z dużym prawdopodobieństwem byłby w stanie rozwijać się w uprawach szklarniowych tych roślin.
źródło: http://piorin.gov.pl/
