Powszechnie zwane cięcie korzeni w uprawach ziarnkowych jest stosowane na zachodzie. Metoda cięcia korzeni ma na celu ograniczenie wzrostu drzewa.
Na zachodzie zaleca się najczęściej stosowanie cięcia korzeni w okresie wiosennym lub jesiennym w zależności od odmian jabłoni. Odmiany takie jak Mutsu, Booskoop, Jonagold dają większe perspektywy do wykonania zabiegu.
Polska jest krajem gdzie często obserwujemy silny wzrost drzew a regulowanie siły wzrostu jest bardzo ważne w agrotechnice.
Problemy jakie wynikają z silnego wzrostu drzew to przede wszystkim wysokie rozgałęzione drzewa, gorszej jakości owoce, słabsze wybarwianie jabłek, ryzyko przemienności oraz wiele innych czynników.
Jakie zalety ma cięcie (nacinanie) korzeni?
- ogranicza wzrost drzew
- ogranicza ryzyko przemienność w drzewach
- wpływa na zakładanie pąków kwiatowych
Uwaga! Źle wykonany zabieg cięcia lub nacinania korzeni może przynieść skutki uboczne!
Jeśli boisz się ryzyka wynikającego z cięcia korzeni, zabieg zastosuj na jesieni wtedy ryzyko jest znikome w skutki uboczne.
Jeśli w swoim sadzie będziesz wykonywać po raz pierwszy zabieg musisz liczyć się, że efekt będzie bardzo silny. Efektywność zabiegu spada z ilością, jaką go wykonujemy w sadzie.
Bardzo ważne jest aby drzewa podczas zabiegu miały ogromne zapasy wody, przed zabiegiem jak i również po! Jeśli nie ma możliwości nawadniania drzew wtedy termin bezpieczny do zabiegu będzie jesienią. Zazwyczaj sadownicy tną w odległościach około 40 cm od pnia, na głębokość taką jaka im się uda (najgłębiej). Jeśli sadownik wykonał kilkukrotnie cięcie korzeni prostopadle, po upływie kilku lat stosuje cięcie przekątne. Dlaczego? Tak jak wspomniałam wyżej w artykule skuteczność zbiegu słabnie z ilością wykonywanego w sadzie. Sadownicy tnąc przekątnie zazwyczaj stosują odległość około 60 cm od pnia.
Ciekawostka! Najlepsze efekty uzyskujemy stosując cięcie wiosną.
