Zimowy okres może wydawać się, że nie ma dużego wpływu na drzewa, gdy one są wspoczynku, lecz to tylko pozory, bo naprawdę mimo głębokiego snu ogód żyje.
Jabłoń dobrze znosi niske temperatury, gdy gałązki są gołe, pączki ledwie widoczne. Jednak to, co przeżywają drzewa w grudniu, styczniu i lutym, będzie miało zasadnicze znaczenie dla ich kondycji i plonów w nowym sezonie. Od temperatury późną jesienią, zimą i na przedwiośniu zależy zdrowie, a nawet życie drzew. Na przemarznięcie narażone są nie tylko młode gałązki, ale także pień, grube konary, a także korzenie.
Zimą na zmarznięcie narażone są całe drzewa łącznie z korzeniami. Wszystko zależy od tego, w jakim okresie wystąpi silny mróz. Jeżeli jest to czas głębokiego snu drzew (grudzień – styczeń), szansa na ich przeżycie jest znacznie większa. Druga połowa zimy charakteryzuje się dużymi różnicami temperatur między dniem i nocą. Wtedy twój sad już nie śpi, tylko drzemie, bo czuje przedwiośnie. Styczniowe i lutowe słońce w dzień rozgrzewa konary, zaś w nocy mróz ścina im krew. Dlatego na pniach i konarach tworzą się rany.
Malowanie pnia poprawia kondycję drzewka dodatkowo uchroni drzewo od odbijających się promieni słonecznych, które nagrzewają w ciągu dnia drzewo. Zrób to koniecznie do końca lutego, ponieważ w marcu, kiedy pojawią się rany, będzie za późno.
Niektórzy początkujący ogrodnicy sądzą, że pnie drzew bielimy wiosną po to, by sad ładniej wyglądał lub po to, by wytępić robactwo. TO MIT!
Białe pnie odbiją ostre promienie słoneczne, dzięki czemu kora mniej się nagrzewa i jest mniej narażona na pękanie. Osłaniaj młode drzewka nie tylko przed mrozem, ale także przed zającami, które lubią ogryzać świeżą korę. Każda taka rana powoduje osłabienie, a nieraz śmierć rośliny. Najbardziej wrażliwa odmiana niestety to Gala.
Przydatny art!