W sezonie truskawki gruntowe są narażone na ataki chorób i szkodników. Zagrożenie ze strony patogenów jest większe w przypadku starszych roślin. Do najczęstszych chorób grzybowych truskawek należą:
Szara pleśń: Powszechna choroba grzybowa wywoływana przez grzyb Botrytis cinerea. Poraża wszystkie nadziemne organy truskawki, ale najczęściej widoczna jest na kwiatach i owocach. Objawia się gniciem owoców i zamieraniem zawiązków owocowych. Aby zapobiec szarej pleśni, należy unikać nadmiernego zagęszczenia roślin, zapewnić im odpowiednią wentylację, usuwać stare i porażone liście oraz podlewać rośliny rano, aby owoce szybko obsychały. W walce z szarą pleśnią można stosować fungicydy lub naturalne metody, takie jak podlewanie zapobiegawcze z gnojówki ze skrzypu polnego lub wywaru z łusek cebulowych.
Mączniak prawdziwy: Choroba grzybowa objawiająca się białym nalotem na liściach i owocach. Porażone owoce nie nadają się do spożycia. Zapobieganie mączniakowi polega na wyborze odmian odpornych, unikaniu nadmiernego zagęszczenia roślin i regularnym odchwaszczaniu. W zwalczaniu mączniaka stosuje się opryski dedykowanymi preparatami.
Plamistość liści: Istnieją różne rodzaje plamistości liści truskawek, np. biała plamistość liści (objawia się jasnymi plamami z brunatnoczerwonymi obwódkami) i czerwona plamistość liści. Aby zapobiec plamistości liści, należy usuwać porażone liście, zapewnić roślinom odpowiednią wentylację i unikać nadmiernego nawożenia azotem. W zwalczaniu plamistości liści można stosować fungicydy.
Antraknoza truskawki: Choroba grzybowa objawiająca się plamami o wodnistej strukturze i jasnobrązowym zabarwieniu, które z czasem pokrywają się pomarańczoworóżową naroślą. Chorobie towarzyszy pojawienie się ciemnych plam na liściach oraz ich więdnięcie.
Fytoftoroza truskawki: Choroby wywoływane przez grzyby z rodzaju Phytophthora, np. zgnilizna korony truskawki, skórzasta zgnilizna owoców i czerwona zgnilizna korzeni. Objawy fytoftorozy to gnicie korzeni, przebarwienia liści (młode liście przebarwiają się na niebieskozielono, a starsze na żółto, pomarańczowo lub czerwono) oraz słabe owocowanie. Skórzasta zgnilizna owoców objawia się brązowymi plamami gnilnymi na owocach, które stają się włókniste i twarde. Dojrzewające owoce przybierają niezdrową barwę – mlecznoróżową lub różowofioletową.
Choroby wirusowe i bakteryjne
Plantacje truskawki mogą być również atakowane przez choroby wirusowe, np. żółtobrzeżność liści truskawki czy cętkowana plamistość liści truskawki, lub bakteryjne, takie jak bakteryjna kanciasta plamistość liści.
Szkodniki
Do najczęstszych szkodników truskawek należą:
Przędziorek chmielowiec: Szkodnik żerujący na dolnej stronie liści, powodujący ich osłabienie i spadek plonu. Do zwalczania przędziorka można stosować opryski dedykowanymi preparatami. Wczesną wiosną, w temperaturze powyżej 8°C, warto wykonać oprysk preparatami miedziowymi (tlenek miedzi), aby ograniczyć występowanie plamistości liści i antraknozy. Jednocześnie należy przeprowadzić lustrację plantacji w poszukiwaniu przędziorka chmielowca.
Mszyce: Szkodniki wysysające soki z roślin, osłabiające je i przenoszące choroby wirusowe. Do zwalczania mszyc można stosować opryski preparatami naturalnymi lub chemicznymi.
Roztocz truskawkowiec: Żeruje na najmłodszych liściach poprzez nakłuwanie i wysysanie soków. Uszkodzone owoce są drobne, zniekształcone i kwaśne.
Kwieciak malinowiec, muszka plamoskrzydła, światłówka naziemnica: Inne szkodniki, które mogą pojawić się na plantacji truskawek.
Metody ochrony przed chorobami i szkodnikami
W celu ochrony truskawek przed chorobami i szkodnikami, warto stosować zintegrowane metody ochrony roślin, które łączą w sobie metody agrotechniczne, biologiczne i chemiczne.
Metody agrotechniczne:
Ściółkowanie: Rozłożenie słomy, agrowłókniny lub kory drzew iglastych wokół roślin ogranicza rozwój chwastów, utrzymuje wilgotność gleby i chroni owoce przed kontaktem z ziemią.
Usuwanie chwastów: Regularne odchwaszczanie zapobiega konkurencji o wodę i składniki pokarmowe oraz ogranicza występowanie szkodników. Najlepsze efekty daje łączenie kilku metod ochrony przed chwastami – mechanicznej (pielenie grządek) i agrotechnicznej (ściółkowanie).
Pielenie: Usuwanie chwastów ręcznie lub mechanicznie.
Właściwe nawożenie: Unikanie nadmiernego nawożenia azotem, które sprzyja rozwojowi chorób grzybowych.
Odpowiednie podlewanie: Podlewanie roślin rano, aby owoce szybko obsychały, co ogranicza ryzyko wystąpienia szarej pleśni.
Usuwanie porażonych liści i owoców: Regularne usuwanie chorych części roślin zapobiega rozprzestrzenianiu się chorób.
