Wiosenne przymrozki to zmora każdego sadownika. Wczesne kwitnienie roślin, często już w kwietniu, sprawia, że delikatne pąki i zawiązki owoców są niezwykle wrażliwe na niskie temperatury. Sadownicy podejmują heroiczną walkę, często spędzając bezsenne noce na ochronie swoich sadów. Zadymianie, zraszanie, stosowanie agrowłóknin czy specjalistycznych świec to tylko niektóre z metod, które mają na celu podniesienie temperatury w sadzie o kilka kluczowych stopni. To walka z czasem i naturą, wymagająca ogromnego poświęcenia, a jej wynik nigdy nie jest pewny.
Niedawno zgłosił się do nas sadownik z rejonu Kowies, który przez kilka nocy z rzędu czuwał nad swoim sadem, chroniąc go przed drastycznie niskimi temperaturami. Wysiłek był ogromny – bezsenne noce, ciągłe monitorowanie prognoz i podejmowanie szybkich decyzji. Jak sam przyznaje, w obliczu ekstremalnych przymrozków, które mimo wszystko zniszczyły część plonów, człowiek jest w stanie pogodzić się ze stratą. Istnieje wówczas poczucie, że zrobiło się wszystko, co było w mocy, a siła natury okazała się po prostu zbyt wielka.
Gradobicie – cios gorszy niż przymrozki?
Jednak to, co spotkało sadownika z Kowies po kilku dniach od walki z przymrozkami, okazało się znacznie gorsze. Kiedy wydawało się, że najgorsze już minęło, a plony zostały uratowane, sad nawiedziło gwałtowne gradobicie. To, co zastał w swoim sadzie, przeraziło go. Grad, w zaledwie kilkanaście minut, zniszczył całą włożoną pracę, pieniądze i siły.
Jak twierdzi nasz rozmówca, grad jest gorszy od przymrozków. W sytuacji, gdy sadownik poświęca się, walczy z niskimi temperaturami, inwestuje w ochronę, a jego wysiłki przynoszą zamierzony efekt, to nadzieja na udany sezon rośnie. Niestety, uderzenie gradu po takim sukcesie jest druzgocące. Cała włożona praca, nierzadko obejmująca miesiące przygotowań, inwestycje w nawozy, środki ochrony roślin, a także nieprzespane noce, staje się bezwartościowa. Grad niszczy owoce fizycznie – uszkadzając je, czyniąc niezdatnymi do sprzedaży, a często także dewastując same drzewa i krzewy. To cios, który potrafi załamać nawet najbardziej doświadczonego sadownika.
Wnioski i perspektywy
Historia sadownika z Kowies jest przykładem na to, jak nieprzewidywalna i okrutna potrafi być natura. Pokazuje, że nawet największe poświęcenie i zastosowanie wszelkich dostępnych metod ochrony nie zawsze gwarantują sukces w sadownictwie. Klęski żywiołowe, takie jak gradobicia, przypominają o konieczności dalszego rozwoju systemów ubezpieczeń upraw, a także o potrzebie poszukiwania innowacyjnych rozwiązań, które zminimalizują ryzyko strat. Dla sadowników to ciągła walka i nadzieja, że kolejny sezon przyniesie łaskawszą pogodę.
