Biologiczne metody zwalczania chwastów stanowią alternatywę dla herbicydów. W ostatnich latach obserwujemy ich rosnącą popularność. Dzieje się tak, ponieważ w wyniku ciągłego stosowania substancji czynnych o tym samym lub podobnym mechanizmie działania, obserwuje się zwiększającą liczbę gatunków chwastów odpornych na herbicydy.
Jedną z podstawowych biologicznych metod zwalczania chwastów jest metoda klasyczna, która polega na wykorzystaniu naturalnych wrogów (na przykład szkodników lub patogenów swoistych) dla niektórych gatunków herbicydów. Wprowadzenie naturalnych drapieżników na teren występowania chwastów może zredukować ich liczbę do poziomu, przy którym nie będą stanowiły zagrożenia dla rośliny uprawnej.
Kolejna metoda opiera się na stosowaniu bioherbicydów, które wykorzystują naturalne właściwości żywych mikroorganizmów (bakterii, grzybów i pierwotniaków). Bioherbicydy charakteryzują się wysoką selektywnością oraz brakiem toksyczności, a preparaty zawierające w swoim składzie bakterie, mają dodatkowo mniejsze wymagania względem warunków atmosferycznych. Preparaty zawierające w swoim składzie grzyby umożliwiają redukcję populacji gatunków chwastów do poziomu, przy którym możliwe będzie zachowanie bioróżnorodności.
W ostatnich latach prowadzone są również badania nad wykorzystaniem w walce z chwastami zjawiska allelopatii, które polega na uwalnianiu przez roślinę związków chemicznych. Wiele z nich może działać fitotoksycznie i ograniczać wzrost roślin konkurencyjnych. W zwalczaniu chwastów można wykorzystać pozostałości roślin, z których uwalniają się allelochemikalia oraz uprawę allelopatycznych roślin w płodozmianie. Duże znaczenie ma również wykorzystanie olejków eterycznych roślin aromatycznych, które poza działaniem owadobójczym, grzybobójczym i bakteriobójczym wykazują działanie chwastobójcze. Wykazano, że zastosowanie olejków eterycznych hamuje kiełkowanie nasion i znacznie ogranicza wzrost chwastów.
autor: Florentyna Bara
źródło: ŚODR w Modliszewicach
