Pochazia shantungensis (Chou et Lu) jest owadem – pluskwiakiem z rodziny Ricaniidae. Został on opisany po raz pierwszy w Chinach in 1977 r. Następnie został stwierdzony w Republice Korei w 2010 r., a w Europie w 2018 r. w europejskiej części Turcji i na południu Francji. W 2021 r. został on stwierdzony w prywatnym ogrodzie w Niemczech (Badenia-Wirtenbergia), a w 2022 r. we Włoszech.
Jest on polifagiem porażającym około 200 gatunków roślin zdrewniałych z 81 rodzin, wliczając w to rośliny sadownicze(przykładowo jabłonie, borówki i brzoskwinie), leśne i ozdobne.
W krajach Unii Europejskiej owad ten nie podlega obowiązkowi zwalczania (nie jest to agrofag kwarantannowy w UE). Znajduje się natomiast na liście alertowej EPPO.
Owady dorosłe zaopatrzone są w dwie pary skrzydeł. Długość ciała mierzona od przodu do końca skrzydeł pierwszej pary wynosi 14,0 – 14,4 mm u samca oraz 15,0 – 15,3 mm. Ubarwienie owadów waha się od ciemnobrązowego do czarnego. Przednie skrzydła są ciemnobrązowe z eliptyczną białą plamą. Osobniki dorosłe i nimfy odżywiają się sokami roślin. Uszkodzenia powstałe w wyniku żerowania widoczne są na liściach w postaci jasnych plam. Szkodnik ten bezpośrednio wyrządza szkody poprzez wysysanie soków roślinnych, oraz uszkadzanie młodych gałęzi, gdy samice składają jaja. Pośrednio wywołuje również rozwój grzybów na liściach w wyniku wydzielania spadzi.
W sposób naturalny gatunek ten rozprzestrzenia się na niewielki dystans, zwłaszcza poprzez przeloty owadów dorosłych. Na większą odległość może być on przenoszony wraz z roślinami gatunków żywicielskich.
Szkodnik ma znaczenie gospodarcze w Chinach i Korei. Brak jak dotąd informacji nt. szkód wywoływanych w Europie. Prawdopodobne jest jego pojawienie się w Polsce, lecz na chwilę obecną trudno ocenić, czy mógłby się on u nas zadomowić i oszacować wielkość szkód, które mógłby on u nas wywoływać.
- źródło: piorin.gov.pl / foto: piorin.gov.pl